Moment van waardering
Het is onmogelijk om niet onder de indruk te zijn van de enorme creativiteit, passie en het harde werk die jullie allemaal in de 10-minute challenge hebben gestoken. Voor ons was het een absolute eer om getuige te zijn van jullie unieke perspectieven en de levendige diversiteit die onze gemeenschap kenmerkt. We zijn enorm dankbaar voor de verhalen die jullie met ons hebben gedeeld.
Het maken van je eerste film is een daad van enorme moed. Het gaat om je diepste gedachten om te zetten naar een verhaal dat anderen kunnen begrijpen en voelen, risico’s te nemen en erop te vertrouwen dat je stem het waard is om gehoord te worden. Elk beeld en elk dialoog getuigt van jullie toewijding om verhalen te vertellen die ertoe doen. Of je film nu een rustige verkenning van identiteit was of luidruchtige en onbeschaamd, je hebt iets tastbaars gemaakt dat zal blijven hangen in de hoofden van degenen die het hebben gezien – en dat is echt opmerkelijk.
Wij, als jury, hebben met veel enthousiasme kennisgemaakt met een zeer divers scala aan verhalen – van verhalen met een poëtische diepgang tot films die ons begrip van intimiteit, identiteit en menselijke verbondenheid herzien, tot films die ons aan het lachen brachten, een goed gevoel gaven en ons inspireerden om actie te ondernemen. Elke film heeft ons aan het denken gezet en ons herinnerd aan de kracht van film om uit te dagen, te inspireren en verandering teweeg te brengen.
Beoordelingsproces
Onze reis als juryleden was er een van ontdekking en reflectie. Het beoordelen van deze films was zowel een plezier als een uitdaging. We benaderden elke inzending met de intentie om de visie van de filmmaker te begrijpen – welk verhaal ze wilden vertellen en hoe ze ervoor kozen om dat te doen. We hebben gekeken naar de emotionele impact, de creativiteit in het vertellen van het verhaal en de technische uitvoering. We hebben ons verdiept in de verschillende betekenislagen, gezocht naar de subtiliteiten in de vertolking en gekeken hoe de visuele en auditieve elementen met elkaar verweven waren. Elke film was een wereld op zich en het was onze taak om door deze werelden te navigeren en de pareltjes te vinden die het meest resoneerden.
Documentaire-portret van Martha, een jonge kunstenaar en activist die zich wijdt aan de studie van vogel-anatomie om met buiten gevonden materialen levensgrote replica’s te maken. In deze korte film zie je hoe haar huidige project, een kraai, vorm krijgt terwijl Martha reflecteert op het creatieproces. Een ode aan de kunst van het kijken, en een uitnodiging tot verwantschap tussen soorten.
Een HIV-positieve kunstenaar presenteert werken van zijn eigen bloed—een bezoeker neemt in walging afstand, uit angst besmet te raken. Dit opent de deur naar een surrealistische ruimte, waar een spookachtig figuur tussen blootstelling en uitwissing zweeft. Een verkenning van het concept van de Ander als reflectie op de spanning tussen de hedendaagse gezondheidszorg en sociale opvattingen vastgeroest in achterhaalde paniek. Wat is meer besmettelijk: het virus, of de angst?
Emerging Talent Award
De jury was diep onder de indruk van de kwetsbaarheid en rauwheid van deze film. De film presenteert zich met een verontrustende intimiteit en confronteert de kijker met momenten van ongemak die niettemin ruimte bieden voor reflectie. Hoewel het verhaal niet altijd even gemakkelijk te begrijpen is – soms zelfs ietwat verscholen door kortstondige bijschriften – wordt de ambiguïteit juist een deel van de kracht ervan, waardoor het publiek wordt uitgedaagd om zijn eigen interpretaties, angsten en verlangens in het werk te leggen.
Als jury ervoeren we de film als zowel abstract als visceraal. De beelden – aanraking, milde naaktheid, bloed – waren nooit gratuit, maar zeer suggestief, en creëerden een spanning tussen blootstelling en verborgenheid, tussen de angst voor besmetting en het verlangen om aangeraakt te worden. We voelden ons verontrust maar ook ontroerd, en bleven achter met vragen over de rol van het publiek en de manieren waarop film performance transformeert in iets blijvends.
Hoewel dit misschien niet de meest volmaakte film van de competitie was, getuigde hij van een onderscheidende stem en een sterke artistieke nieuwsgierigheid. We zijn benieuwd hoe de maker deze ideeën verder zal ontwikkelen in toekomstig werk als multidisciplinair kunstenaar. Voor zijn originaliteit, gedurfde abstractie en vermogen om dialoog op gang te brengen, gaat de Emerging Talent Award naar Infect Me Gently van Can Bora.
Best film Award
De jury was onder de indruk van de opmerkelijke aandacht voor detail in deze film. Elk frame nodigt de kijker uit om even stil te staan, beter te kijken en de betekenis van de ogenschijnlijk kleine elementen van het leven te herontdekken. Wat normaal gesproken over het hoofd zou worden gezien, wordt hier omgezet in iets zinvols en diepzinnigs.
Door het publiek uit te dagen om te vertragen, weerspiegelt de film het ritme van het onderwerp en herinnert ons aan de schoonheid van de tijd nemen en iets echt aandacht te geven. Dit bewuste tempo creëert niet alleen een esthetische ervaring, maar ook een emotionele, waardoor het publiek kan nadenken over zijn eigen relatie met details en aanwezigheid.
Op cinematografisch vlak viel de film op als de meest geslaagde in de competitie. Met een opvallende beeldtaal, een doordachte compositie en een duidelijke artistieke visie steeg hij boven het niveau van een documentaire uit. Het was niet alleen bevredigend om naar te kijken, maar ook rustgevend, een vredige herinnering aan wat film kan zijn als elk element zorgvuldig is overwogen.
Vanwege zijn elegantie, helderheid en cinematografische kwaliteit is de jury trots om de film Vogelaar van Willemijn Debets te bekronen.
Toni Blackwell creëert voorstellingen, schrijft, regisseert en geeft theaterles in verschillende settings. In 2023 was ze assistent-regisseur bij Romana Vrede’s veelgeprezen toneelstuk The Story of Travis in Theater Rotterdam, en in 2025 opnieuw bij de productie Sisterhood. Voor het concept van de productie Voor Sletten die zijn verkracht won Toni de Troffel, de jaarlijkse stimuleringsprijs van Festival Cement. Ze bewerkte deze productie in 2023 bij Frascati Productions als onderdeel van het programma Under Construction. In 2024 creëerde ze Voor Junkies die de wereld gaan redden, haar eerste Frascati Production. In 2025 schreef en regisseerde ze haar eerste pilot (Geen Mercade) voor een serie voor 3LAB/BNNVara. In haar voorstellingen durft Toni ongemakkelijke sociaal-politieke onderwerpen aan te snijden. Haar artistieke signatuur is queer, rauw en uitgesproken, en haar werk wordt gevoed door een behoefte aan rechtvaardigheid en gelijkheid. Toni moedigt haar kijkers aan om de complexiteit van bepaalde kwesties te heroverwegen en reflecteert op hun blinde vlekken in een poging om polarisatie tegen te gaan. In haar werk verzet ze zich tegen dynamieken van uitsluiting en behandelt ze de ervaringen van mensen die zich niet automatisch welkom voelen in de samenleving.
Sinds 2019 is Rogier Kramer mede-eigenaar van het in Amsterdam gevestigde productiebedrijf Labyrint Film (voorheen bekend als Dutch Mountain Film). Hij wordt erkend als opkomend talent en is uitgenodigd voor verschillende branchebijeenkomsten en opleidingsprogramma’s, zoals Rotterdam Lab (IFFR) in 2018, Berlinale Talents in 2020 en de EAVE Producers Workshop 2023. Rogier is een toegewijde en gepassioneerde producent en streeft naar langdurige samenwerkingen met schrijvers, regisseurs en coproducenten waarin transparantie en gelijkwaardigheid voorop staan. Hij is lid van de European Film Academy en de Nederlandse Filmacademie en geeft af en toe gastcolleges aan de Nederlandse Filmacademie, waar hij in 2015 afstudeerde. Bovendien is Rogier altijd op zoek naar verhalen over, voor en/of door de queer-gemeenschap, aangezien Labyrint Film het voortouw wil nemen in de strijd voor een betere vertegenwoordiging van deze groep in het bijzonder.
Annabet Langkamp, zakelijk directeur van Kaboom Animation Festival, studeerde Film & Televisie aan de Universiteit van Amsterdam, maakte korte films bij Studenten TV en werkte vele jaren als productiecoördinator en HR-manager bij het International Documentary Film Festival Amsterdam (IDFA). Als festivaldirecteur hecht ze veel waarde aan het creëren van een gastvrije sfeer waarin iedereen verhalen kan delen, plezier kan hebben en inspiratie kan opdoen. Het creëren van een gelijk speelveld voor filmprofessionals en publiek van alle niveaus en achtergronden is voor haar van groot belang, evenals het bieden van kansen en zichtbaarheid aan iedereen.
Explore cinema beyond the frame
