Een aangrijpende documentaire over de complexiteit van schuldgevoelens en misverstanden tussen een geadopteerde en haar biologische familie.
Wat betekent het om bij een familie te horen, of bij een land? Wat gebeurd er een decennium (of twee) na de reünie tussen iemand die geadopteerd is en hun oorspronkelijke familie? In deze documentaire bezoekt een queer Koreaanse geadopteerde haar oorspronkelijke moeder in Seoul. Lang gekoesterde spijt en culturele misverstanden komen aan de oppervlakte, maar ook tederheid, humor en standvastigheid. Ontstaan uit frustratie met eufemistische adoptie mythes, centreert deze film de stemmen van geadopteerden en hun oorspronkelijke families, die door dwingende systemen worden ontkend. In plaats van vragen waarom ouders hun kinderen opgeven voor adoptie vanuit een perspectief van schuld, focust de docu op de sociale druk en gelimiteerde opties die mensen aanzetten tot het opgeven van hun ouderschap. Zoals de makers van de film stellen: “Bij het maken van deze film, is ons doel het publiek opnieuw voorlichten en het stigma rond oorspronkelijke moeder of ouder zijn wegnemen.”
Met een Q&A na de vertoning, spreker wordt nog bekend gemaakt.
