QFFU x Roze 50+: Gerontophilia

Gerontofilie verwijst naar de seksuele voorkeur van een relatief jong persoon voor ouderen en bejaarden. De film Gerontophilia geregisseerd door Bruce LaBruce gaat in op dit onderwerp en toont een 18-jarige jongen die verliefd wordt op een oudere man. De werken van Bruce LaBruce gaan meestal over en worden bekritiseerd om zijn gebruik van seksuele taboes en mengen expliciet pornografische scènes met meer conventionele verhaal- en filmtechnieken. Zijn films behandelen onderwerpen die bij het grote publiek meestal slecht in de smaak vallen vanwege de choquerende inhoud (zoals seksuele fetisj, BDSM, racistisch gemotiveerd geweld, amputatie fetisjisme en twincest). Deze film over gerontofilie lijkt dan ook in zijn traditie te passen. Wat dit werk echter onderscheidt, is dat het als een van de weinige films in zijn oeuvre niet seksueel expliciet is. Voor deze keuze is LaBruce zowel geapplaudisseerd als bekritiseerd. 

Hoewel LaBruce vaak wordt geïdentificeerd met de New Queer Cinema-beweging uit de jaren ’90, heeft hij deze classificatie zelf altijd verworpen. Volgens hem past hij beter bij de queercore beweging die eind jaren ’80 ontstond. Deze beweging was een avant-gardistisch en uitgesproken queer antwoord op de punkbeweging en uitte een soortgelijk kritiek op de maatschappij en de status quo.

Rosa Oomen, QFFU

Na afloop van de film gaat Han Bosman in gesprek met gasten van Roze 50+, Sebastiaan Kes (filmmaker) en mensen van het Bartholomeus Gasthuis uit Utrecht.

Deze middag is opgesteld in samenwerking met Roze 50+.

Stichting Roze 50+ Nederland wil de leefsituatie en het welzijn van lesbische, homoseksuele, biseksuele, transgender en intersekse 50-plussers (LHBTI) verbeteren door bundeling van kennis en ervaring en belangenbehartiging.